ДАВЛАТШОҲ САМАРҚАНДИЙ “ТАЗКИРОТ АШ-ШУАРО” (“ШОИРЛАР ТАЗКИРАСИ”) АСАРИНИНГ ЎЗБЕК АДАБИЁТИ ВА ТАРИХЧИЛИГИДА ТУТГАН ЎРНИ (Б.АҲМЕДОВ ИЛМИЙ ТАДҚИҚОТЛАРИ ТАҲЛИЛИ АСОСИДА)

Abstract

Давлатшоҳ Самарқандийнинг “Тазкирот аш-шуаро” (“Шоирлар тазкираси”) асари X – XV асрларда яшаб ижод этган форсгўй ҳамда айрим туркийгўй шоирлар фаолиятидан маълумот беради. Бу шоирларнинг аксарияти (Абу Абдулло Рудакий каби) замонасининг малик уш-шуароси (шоирлар подшоси) бўлганидек, улар орасида (шеърларини далада, кетмон дастасига ёзиб юрадиган каби) оддий халқ ичидан отилиб чиққанлари ҳам бор. Китобда Хуросон ва Мовароуннаҳрда яшаган эллик етти шоир фаолиятини келтиради. XV асрнинг кўзга кўринган адабиётшунос олимларидан бири Давлатшоҳ ибн Алоуддавла Бахтишоҳ ал-Ғозий ас-Самарқандий “Тазкирот уш-шуаро” (“Шоирлар тазкираси”) асарида келтирилган баъзи бир маълумотларга қараганда, у йирик ҳарбий хизматчи ва давлат арбоби оиласида туғилган.